2η αρχή Ηγεσίας.

Φώτιος Μαυρόφτας

Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών

Θα μπορούσα να ασχοληθώ αυτή τη περίοδο με τα θέματα που έχει δημιουργήσει αυτή η παρέα με μόνο στόχο να πλήξει τους θεσμούς, τη Δημοκρατία, να μιλήσω για θέματα που απασχολούν τη τρέχουσα επικαιρότητα.

Θα μείνω όμως πιστός στο πιστεύω μου. Ότι η Πολιτική δεν είναι για να κοιτάς πίσω, αλλά για να κοιτάς πάντα μπροστά. Να γίνεται αναφορά πως μια κοινωνία θα μπορέσει να ηγηθεί σωστά και πως αυτή μέσα από την Ηγεσία να προχωρήσει σε επιτεύγματα. 

Σήμερα, αφού έχοντας ήδη παρουσιάσει 2 αρχές ηγεσίας προς τα κάτω που εντοπίζονται και εφαρμόζονται από τη Ν.Δ. και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον αυριανό Πρωθυπουργό και Ηγέτη της χώρας, έρχομαι και παρουσιάζω την 2η αρχή. 

Η 2η αρχή έχει άμεση σχέση με τη συμπεριφορά και το πως βλέπεις τους πολίτες. Έρχεται να συνδεθεί με την 1η αρχή και με την 6η που πρόσφατα ανέλυσα. 

Οι ηγέτες των 360ο μοιρών, πιστεύουν ότι ο άνθρωπος αξίζει πολλά περισσότερα. Υπάρχει σεβασμός και απόδοση τιμής στις προσπάθειες. Ως ηγέτης αυτής της εξελιγμένης μορφής, ο Πολιτικός θεωρεί τους πολίτες ως συνεργάτες. Και όχι ως ανθρώπους που πάνω τους επιβάλλεται μια θέληση, η θέληση του ενός. Ή η θέληση νοοτροπιών που δεν βρίσκουν την απάντησή τους σε κοινωνίες που επιζητούν τη συνεργασία. 

Ηγεσία δεν είναι πιέζω προς τα κάτω, όπως πράττει ο Τσίπρας. Ηγεσία είναι ανύψωση. Ενθάρρυνση. Δημιουργία ενός θετικού περιβάλλοντος. Συνθήκες νίκης και προοπτικής. Είναι η εκτίμηση. Και η ικανότητα να μπορείς μέσα από αρνητικές περιστάσεις να εντοπίζεις το καλό και το θετικό που βρίσκεται σε κάθε μέλος της κοινωνίας. 

Το να ηγείσαι με αυτή τη μορφή, θεωρείται ηγεσία που αγγίζει τη τελειότερη μορφή Δημοκρατίας. Διότι ο πολίτης είναι δέκτης συμπεριφοράς που έχει ως στοιχείο του, την ευγένεια αλλά, σημαντικό αυτό, και την απονομή Δικαιοσύνης. Τι σημαίνει αυτό, αν το δούμε και το αναλύσουμε. Ότι η 2η αρχή ηγεσίας, είναι και η αρχή της Αριστείας. 

Η 2η αρχή, επιθυμεί το άριστο, και δεν επιλέγει ως προοπτική το μέτριο ή το κατώτατο. 

Σε επαφές του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους πολίτες της χώρας, αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται είναι η πίστη του Προέδρου στις δυνατότητες των ανθρώπων. Η Ν.Δ. βλέπει τους πολίτες όχι όπως είναι. Αλλά το πως μπορούν να είναι. 

Ο λόγος επομένως που η κοινωνία έχει συνταχθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι ότι είναι εμψυχωτής. Προσθέτει αξία. Και δεν αφαιρεί. Το πρώτο σημείο της 2ης αρχής Ηγεσίας, είναι αυτό. Η Ν.Δ. βλέπει τους πολίτες όχι όπως είναι αλλά το πως μπορούν να είναι. 

Σε αντίθεση με Τσίπρα, δεν υπάρχει το φαινόμενο μείωσης ή απαξιωτικών χαρακτηρισμών. Η Ηγεσία της Ν.Δ. δεν έχει το φόβο ή το κόμπλεξ αν θέλετε, να αναδεικνύει τον άνθρωπο. Όσοι έχουν αυτό το φόβο ή το κόμπλεξ, αναδεικνύουν κάτι άλλο. Την έντονη επιθυμία τους να μην υπάρχει οργανωμένη κοινωνία. 

Οδεύοντας προς το δεύτερο σημείο της αρχής για την οποία γίνεται αναφορά σε αυτή την αρθρογραφία, είναι ευκαιρία να μιλήσουμε για ένα παράγοντα που επιδρά αρνητικά στη ψυχολογία του ανθρώπου. Ο παράγοντας αυτός είναι η επιδίωξη από ορισμένους να πληγεί η αυτοπεποίθηση. Ο Τσίπρας ως άνθρωπος που έχει επιλέξει τη ρήξη του με τη κοινωνία, εφαρμόζοντας μια πολιτική καρέκλας, ενισχύει τους φόβους της ανθρώπινης ύπαρξης ως προς το αν είναι ικανή να πετύχει. Βλέπουμε εξάλλου ότι με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζει, αντί να έχουμε εισροή έχουμε εκροή μυαλών. Μοιραία αυτό που αναπτύσσεται η καθοδική πορεία της πίστης. Της πίστης ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε ως μονάδες ώστε ως μονάδες να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και ως σύνολο.

Σημαντικό επομένως σημείο της αρχής της ηγεσίας για την οποία γίνεται αναφορά, είναι η στήριξη, η βοήθεια, στους ανθρώπους να πιστέψουν στον εαυτό τους. Να πιστέψουν ότι με μια σωστή, σύγχρονη ηγεσία, θα είναι σε θέση να τα καταφέρουν, ειδικά όταν θα έχουν τη σωστή καθοδήγηση. Και νομοθεσία τέτοια που να επιτρέπει πολλά περισσότερα από αυτά που η τωρινή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιτρέπει, δηλαδή το τίποτα. 

Εστίαση στα θετικά. Το τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος ομιλεί συνεχώς για τα αρνητικά, δεν χρίζει ανάλυσης. Το τι συμβαίνει όμως αν μιλάμε για τα θετικά, χρίζει. Η Δημοκρατία είναι πολίτευμα έμπνευσης. Οι πολίτες που έχουν ως πολίτευμα τους τη Δημοκρατία έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται μέσα σε μια Πολιτεία που ενισχύει τα θετικά και μειώνει τα αρνητικά και προσπαθεί όσο αυτό είναι εφικτό να τα απομακρύνει από τη δημόσια ζωή. Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα της κοινωνικής ειρήνης ώστε με αυτή να έρχεται η βελτίωση. Η βελτίωση οδηγεί στην εστίαση των θετικών διορθώνοντας τα αρνητικά. Δεν είναι το πολίτευμα των δικαιολογιών. Αλλά το πολίτευμα των αποδείξεων. 

Είναι το πολίτευμα του επαίνου. Και όχι το πολίτευμα των ύβρεων ή του αρνητισμού. 

Η αναφορά αυτή, μας οδηγεί στο 3ο σημείο της 2ης αρχής. Ως πολίτευμα του επαίνου, και ως ηγέτης των 360ο μοιρών, αυτό που έρχεται στην επιφάνεια, είναι η στήριξη των ικανοτήτων που εντοπίζονται σε κάθε άνθρωπο. Σίγουρα, δεν έχει ο κάθε άνθρωπος την ίδια ανεπτυγμένη ικανότητα σε σχέση με έναν άλλο άνθρωπο. Δηλαδή, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες. Άλλος έχει ανεπτυγμένη ικανότητα σε ένα τομέα, άλλος σε κάποιο άλλο. Η Ν.Δ. αυτό που λέει συνεχώς και σε κάθε ευκαιρία, είναι ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει μια ομοιογένεια σε ικανότητες. Εξάλλου μελέτες έχουν δείξει ότι μια ικανότητα πάντα βελτιώνεται αλλά ποτέ δεν μπορεί να φτάσει το επίπεδο ενός που την έχει ήδη τελειοποιήσει. Να την πλησιάσει ναι. Αυτό που λέει είναι ότι ο συνδυασμός των ικανοτήτων οδηγεί στη καλύτερη απόδοση, που με βήματα μας πάει στις επιμέρους ή συλλογικές βελτιώσεις. Αυτόματα, με αυτή τη ρητορική, ο πολίτης καθίσταται αρωγός. Αρωγός με στοιχεία επιθυμίας, επιμονής και με στάση δημιουργική. Και αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία που δίνει αυτή η προσέγγιση του τι είναι Δημοκρατία. Στην βελτίωση των ατομικών ικανοτήτων.

Κλείνοντας, η αναφορά που θα γίνει θα αφορά το 4ο σήμειο της 2ης αρχής ηγεσίας.

Συμπεριφορά.

Η Ν.Δ. κινείται γρήγορα, περπατά αργά. Επικοινωνεί το όραμά της. Και η πορεία αυτή, η επικοινωνία επίσης, έχει στοιχεία αστικής ευγένειας. Στοιχεία προσδοκιών. Ενθάρρυνσης. Ανταμοιβής. Αναγνώρισης. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιθυμεί ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία, διότι γνωρίζει αυτό που δεν γνωρίζει ο Τσίπρας. Ότι είναι μέλος αυτής. Είναι πολίτης, που έθεσε τον εαυτό του στη κρίση των πολιτών και επίσης στη κρίση των μελών της Ν.Δ. μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας. Ο Τσίπρας μη έχοντας χαρακτηριστικά πολίτη της χώρας και μέλους της κοινωνίας, έθεσε τον εαυτό του στη κρίση των πολιτών επενδύοντας στο ψεύδος. Και εσχάτως βλέπουμε στη συκοφάντηση, που ενδέχεται από αυτά που αντιλήφθηκα από τη συζήτηση στη Βουλή, να επιφέρει ένα πολύ άσχημο τέλος στην όποια καριέρα είχε ως καταληψίας. 

Πως όμως ενισχύονται οι δεσμοί. Δεν είναι ζήτημα σεβασμού. Απαίτησης σεβασμού. Δεν υφίσταται ηγεσία όταν απαιτεί το σεβασμό. Υφίσταται όταν τον κερδίζει. Είναι ζήτημα των παραπάνω. Να αισθάνεται ο πολίτης ότι συνεχώς είναι κάποιος δίπλα του. Που ανταμείβει, και αναγνωρίζει. Είναι η νουθεσία όταν κάτι δεν πάει σωστά στη κοινωνία και συνεχής παρότρυνση ώστε να πάει σωστά. 

Οι άνθρωποι πάντα έχουν προσδοκίες. Η Ηγεσία των 360ο μοιρών του Κυριάκου Μητσοτάκη, τις ενισχύει. Προσδοκίες όχι μόνο για τον ίδιο τον Πρόεδρο, το τι περιμένουν από αυτόν, αλλά κυρίως προσδοκίες από τον εαυτό τους. 

Η Ν.Δ. πιστεύει στον άνθρωπο. Του ενισχύει την προσδοκία.