Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών
Επιδοματική πολιτική.
Μια ωραία εικόνα για να θεωρείσαι χρήσιμος. Είναι όμως έτσι; Αυτή είναι η αποστολή της Πολιτικής και της Κυβέρνησης; Μήπως στη χώρα μας έχουμε διαστρεβλώσει την έννοια επίδομα;
Τι σημαίνει επίδομα. Ας ξεκινήσουμε από αυτό το σημείο.
Επίδομα θεωρείται το χορηγούμενο ποσόν για την οικονομική ενίσχυση ανθρώπων με ορισμένες ανάγκες.
Αναπηρίας. Ανεργίας. Ασθενείας. Τοκετού. Θέρμανσης. Αλληλεγγύης. Πολύτεκνους.
Η αποστολή της Κυβέρνησης λοιπόν, με βάση την ορολογία, είναι να ενισχύει οικονομικά ανθρώπους με συγκεκριμένες ανάγκες. Με αυτό το τρόπο, ερχόμενη προς ενίσχυση έμπρακτα αποδεικνύει την στήριξη της Πολιτείας προς αυτές τις ειδικές περιπτώσεις.
Επιδοματική πολιτική.
Μια ωραία εικόνα για να θεωρείσαι χρήσιμος. Είναι όμως έτσι; Αυτή είναι η αποστολή της Πολιτικής και της Κυβέρνησης; Μήπως στη χώρα μας έχουμε διαστρεβλώσει την έννοια επίδομα;
Τι σημαίνει επίδομα. Ας ξεκινήσουμε από αυτό το σημείο.
Επίδομα θεωρείται το χορηγούμενο ποσόν για την οικονομική ενίσχυση ανθρώπων με ορισμένες ανάγκες.
Αναπηρίας. Ανεργίας. Ασθενείας. Τοκετού. Θέρμανσης. Αλληλεγγύης. Πολύτεκνους.
Η αποστολή της Κυβέρνησης λοιπόν, με βάση την ορολογία, είναι να ενισχύει οικονομικά ανθρώπους με συγκεκριμένες ανάγκες. Με αυτό το τρόπο, ερχόμενη προς ενίσχυση έμπρακτα αποδεικνύει την στήριξη της Πολιτείας προς αυτές τις ειδικές περιπτώσεις.
Στη χώρας μας, εξαιτίας του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η ύπαρξή του στηρίζεται και θα στηρίζεται στα επιδόματα, έχει γίνει διαστρέβλωση της οικονομικής στήριξης αυτής.
Και θα θέσω το επιχείρημα αυτό δημοσίως ως μια τροφή για σκέψη.
Η Κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας, δεν έρχεται να ενισχύσει οικονομικά τους πολίτες. Εξάλλου έχει περικόψει τα πάντα. Ήδη π.χ. το επίδομα θέρμανσης είναι ελάχιστο. Η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας, δημιουργούν συνθήκες ώστε να δίνουν επιδόματα...
Και γιατί το κάνουν αυτό. Οι εκλογές, όσο και να θέλει ο κ. Τσίπρας και οι λοιποί, πλησιάζουν. Και μάλιστα ο ίδιος το φωνάζει από μακριά ότι αυτές πλησιάζουν. Έχει λοιπόν στο μυαλό του, ίσως είναι και αποτελέσματα συσκέψεων, να δημιουργήσει ομάδες πολιτών που θα τους χειριστεί ως στρατό ψηφοφόρων, χωρίς οι πολίτες να έχουν αντιληφθεί ότι ο κ. Τσίπρας φεύγει από το αρχικό στάδιο του λαϊκισμού και απλώνει την όλη καθεστωτική του νοοτροπία.
Είναι θέμα θέλησης και φυσικά ικανότητας να μπορείς να ασκείς φιλοεπενδυτική πολιτική. Η πολιτική αυτή, εκτός του ότι φέρνει νέα κεφάλαια στη χώρα, ανοίγει δρόμους προσλήψεων. Που σημαίνει αύξηση θέσεων εργασίας.
Η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας, δεν θέλουν. Και δεν έχουν τις ικανότητες εκείνες ώστε να τις φέρουν. Και η αφερεγγυότητα είναι κάτι παραπάνω από μια απλή διαπίστωση. Είναι γεγονός. Η ουσιαστική αύξηση της απασχόλησης, με μισθούς πλήρους και όχι μερικής ή εκ περιτροπής, δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες ώστε το επίδομα να βρει και πάλι την σωστή του θέση ως προς τον οικονομικό προγραμματισμό της Κυβέρνησης καθώς επίσης μαρτυρά και την σωστή δουλειά που γίνεται στο τομέα εργασίας και επενδύσεων.
Ωστόσο η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας συνεχίζουν να θεωρούν το εκλογικό σώμα αφελές. Βλέπουμε ότι εδώ και λίγες ημέρες έχει ξεκινήσει ένα όργιο παροχολογίας, από το πουθενά, ξαφνικά άνοιξε το σεντούκι ο κ. Τσίπρας και αρχίζει και μοιράζει.. μοιράζει όμως τι.. αυτά που έκλεψε από τον Ελληνικό λαό.
Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα πεδία μέσα στα οποία η Πολιτεία στηρίζει τον πολίτη ως προς την έννοια επίδομα.
Και αυτά τα συγκεκριμένα πεδία υπάρχουν για κάποιο λόγο. Ο λόγος είναι ότι η ανάπτυξη της οικονομίας αποβάλλει το αίσθημα της ανασφάλειας των πολιτών αλλά όμως η Πολιτεία πάντα θα είναι δίπλα ώστε να στηρίζει ανθρώπους με ορισμένες ανάγκες.
Όμως σε μια κοινωνία που στην οποία η πολιτική που εφαρμόζεται είναι πολιτική ελέγχου.. και δεν εκπληρώνει την αποστολή της, δηλαδή την ανύψωση του ανθρώπου, οδηγούμαστε μοιραία σε ένα θλιβερό συμπέρασμα. Η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας θέλει ανασφαλείς πολίτες.
Δηλαδή ανθρώπους που να θεωρούν το επίδομα ως απαραίτητο για να ζήσουν έστω και για λίγες ημέρες. Αυτό όμως δημιουργεί ανασφάλεια που οδηγεί σε κοινωνικές συγκρούσεις. Και οι κοινωνικές συγκρούσεις θεωρούνται απαραίτητες για τους λαϊκιστές διότι τρέφονται από αυτές.
Ανοίγω μια παρένθεση εδώ.
Για πρώτη φορά μέσα στο κείμενο βάζω και εσάς. Ας θεωρήσουμε ότι είμαστε σε ένα αμφιθέατρο και είμαι καλεσμένος σας και θέλετε να τοποθετηθώ στο θέμα.. τι ονομάζουμε αλληλεγγύη.
Και μου θέτετε το ερώτημα.
- Μα κ. Μαυρόφτα η Κυβέρνηση μοίρασε το επίδομα αλληλεγγύης, που σημαίνει ότι είχε τα χρήματα ώστε να το πράξει, ενώ εσείς μας λέτε ότι δεν τα είχε, ενώ εμείς το πήραμε, και θέλουμε την θέση σας πάνω σε αυτό.
Η απάντηση μου είναι...
Πως είναι δυνατόν σήμερα που σας έχω ενώπιος ενωπίω, η Κυβέρνηση να οφείλει επιστροφή φόρων σε επιχειρήσεις 6 δις. ευρώ...
Πως είναι δυνατόν τα νοσοκομεία μας να υποφέρουν από έλλειψη παραϊατρικών προϊόντων...
Πως είναι δυνατόν οι προμηθευτές του Ελληνικού Δημοσίου, να μην έχουν εξοφληθεί εδώ και 1 έτος περίπου...
Δεν σας κινεί τη περιέργεια.. πως βρέθηκε αυτό το 1.400 δις..;
2 είναι οι τρόποι...
Ο πρώτος είναι ένας εσωτερικός δανεισμός
Ή
Εξωτερικός δανεισμός. Ειδάλλως δεν μπορεί να βρεθεί εξήγηση.
Κάτι που αυτόματα σημαίνει, ότι αυτό που περιμένει όλους σας, είναι η κατάργηση της επικουρικής σύνταξης. κατάργηση του ΕΚΑΣ, μείωση 18% στις συντάξεις.
Εξηγήστε εσείς που μου θέσατε το ερώτημα, πως είναι δυνατόν να χρωστάμε και ταυτόχρονα να έχουμε μια Κυβέρνηση που να μοιράζει, λαϊκίζοντας και αιχμαλωτίζοντας εσάς, ώστε να σας σέρνει ως μελλοντικούς ψηφοφόρους της..
Και εδώ κλείνω αυτή την παρένθεση.
Καταρρίπτεται ο μύθος λοιπόν ότι το κοινωνικό μέρισμα είναι μέρισμα αλληλεγγύης. Αλληλεγγύη δείχνεις όταν ένας πολίτης για λόγους π.χ. φυσικής καταστροφής έχει απολέσει μέρος ή σύνολο της περιούσιας του. Οπότε έρχεται η Πολιτεία και τον στηρίζει οικονομικά. Αυτό είναι αλληλεγγύη.
Είναι κοινωνικό άγχος. Αυτή είναι η πολιτική Τσίπρα και λοιπών μέσα σε αυτή τη Κυβέρνηση.
Η πολιτική της Κυβέρνησης δημιουργεί κοινωνικό άγχος. Και ας δούμε τι είναι κοινωνικό άγχος. Είναι το άγχος εκείνο που κυριαρχεί ο φόβος. Όχι το δημιουργικό άγχος. Αλλά το άγχος που μεταφέρει τον άνθρωπο από την δημιουργία στην απομόνωση. Επιλογή και εδώ του κου. Τσίπρα να προσπαθεί συνεχώς να μειώνει την ενέργεια της κοινωνίας. Και το κάνει επί τούτου.
Κοινωνία χωρίς ενέργεια, χωρίς δημιουργικότητα, είναι μια κοινωνία χωρίς αύριο.. Παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση στηρίζει μια ρητορική υπέρ του πολίτη, τον οδηγεί σε κοινωνική απομόνωση.
Η Πολιτική είναι πράξεις. Αλλά όχι όποιες πράξεις. Είναι συγκεκριμένες. Ο πολιτικός έρχεται μέσα από την κοινωνία. Τι θέλει να βλέπει στη κοινωνία, το πως θέλει να την βλέπει, είναι ένα ζητούμενο ώστε η έννοια Πολιτικός και Πολιτική να επανέλθουν στη σωστή τους θέση.
Προς σε αυτό το σημείο εργάζεται καθημερινά η Νέα Ν.Δ. του κου. Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σας ευχαριστώ.