Φώτιος Μαυρόφτας
Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών
Το τι σημαίνει Ηγέτης και ποιον αποκαλούμε Ηγέτη, έχει αναλυθεί μέσα από την αρθρογραφία μου, στο πρόσφατο παρελθόν.
Το τι σημαίνει Ηγέτης και ποιον αποκαλούμε Ηγέτη, έχει αναλυθεί μέσα από την αρθρογραφία μου, στο πρόσφατο παρελθόν.
Όλοι είδαμε το πως ο Πρωθυπουργός της χώρας συμπεριφέρθηκε στο διάστημα των πυρκαγιών. Η συμπεριφορά του αυτή, και γενικά όλος ο τρόπος που ασκεί την εξουσία και φυσικά δεν τον αναγάγουν σε Ηγέτη της χώρας.
Η ηγεσία του ναι μεν προήλθε από μια εκλογική διαδικασία, αλλά στηρίχθηκε πάνω σε ένα ψεύτικο όραμα.
Ο νόμος της αποδοχής όμως, έρχεται και ανατρέπει τον τρόπο που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να τον πλασάρει ως τέτοιο. Ως ηγέτη.
Θα στεναχωρήσω τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά η αλήθεια είναι άλλη. Και για αυτόν είναι πολύ σκληρή, αλλά δυστυχώς για αυτούς έτσι είναι. Και ευτυχώς για εμάς είναι ευκαιρία να την γνωρίσουμε.
Οι άνθρωποι, αν θέλετε να πάμε στα περί πολιτικής, το εκλογικό σώμα, καλείται να προσεγγίσει το θέμα ηγεσίας όπως αυτό αρμόζει στον 21ο αιώνα.
Οι άνθρωποι δεν ακολουθούν αξιέπαινες υποθέσεις. Ακολουθούν άξιους ηγέτες που προωθούν αυτές τις υποθέσεις.
Οι άνθρωποι πρώτα αποδέχονται τον ηγέτη. Κατόπιν το όραμά του. Ένα όραμα, σαφέστατα διατυπωμένο, επακριβώς κοστολογημένο, και φυσικά ένα όραμα το οποίο δεν θα παρεκκλίνει χιλιοστό.
Θα δώσω ένα παράδειγμα. Πόσες επενδύσεις έχουν έρθει στη χώρα την τελευταία 2ετία επί κυβερνήσεως της χώρας από τον Κο. Τσίπρα; Μην μπούμε σε διαδικασία απάντησης διότι το γεγονός θα μας λυπήσει ιδιαίτερα. Γιατί δεν έρχονται; Διότι ο επενδυτής κοιτά κάτι πολύ σημαντικό. Κοιτά αν μπορεί να αποδεχθεί τον άνθρωπο που έχει κάποια ιδέα. Να τον πιστέψει. Να καταλάβει ότι αυτό που λέει και ο λόγος που ζητά χρήματα στηρίζεται σε μια ιδέα αποδεχτή και όχι πάνω σε λόγια του αέρα.
Κοιτά το πρόσωπο. Την αξιοπιστία του.
Η χώρα έχει στο Πρωθυπουργικό της θώκο, έναν άνθρωπο που θέλησε να γίνει αποδεκτός με ψέμματα.
Συνεχίζω.
Υπάρχουν 4 κατηγορίες.
Όταν ο κόσμος δεν αποδέχεται τον ηγέτη, δεν αποδέχεται το όραμα, αναζητά άλλον ηγέτη.
Όταν ο κόσμος δεν αποδέχεται τον ηγέτη αλλά αποδέχεται το όραμα, αναζητά άλλον ηγέτη.
Όταν ο κόσμος αποδέχεται τον ηγέτη αλλά δεν αποδέχεται το όραμα, αναζητά άλλο όραμα.
Όταν ο κόσμος αποδέχεται τον ηγέτη και το όραμά του, τον ακολουθούν.
Αν αναλύσουμε τις κατά καιρούς ομιλίες του Κου. Τσίπρα, προσπαθεί στο να γίνει αποδεχτός. Μη παρουσιάζοντας κανένα όραμα. Παρά αυτό να είναι γεμάτο με ΘΑ με παγίδες για κλοπή ψήφων.
Ο κόσμος το κατάλαβε όμως. Δεν αρέσει αυτή η ηγεσία. Και δεν αρέσει το όραμα των ΘΑ.
Η Ελληνική κοινωνία στρέφεται στη πρώτη κατηγορία αποδοχής. Στην αναζήτηση ενός άλλου ηγέτη.
Είναι γεγονός. Η χώρα δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά με το να έχει ηγεσία που απλά να συντηρεί ελπίδες και όνειρά και την ώρα που το κάνει αυτό, να είναι στην εξουσία και να κερδίζει χρόνο παραμένοντας σε αυτή για να πληρώνονται Καρανίκες.
Το παιχνίδι άλλαξε και άλλαξε εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ και υπέρ της κοινωνίας.
Οι άνθρωποι θέλουν αποτελέσματα. Το μήνυμα δεν είναι κυρίως λόγια. Είναι το ποιος το μεταφέρει. Πόσο άξια μπορεί να σταθεί απέναντι στο λαό. Και φυσικά πόσο άξια μπορεί να σταθεί στο εξωτερικό.
Η εποχή της ελπίδας κλπ, η εποχή που το παλιό πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί ο Κος. Τσίπρας και η παρέα του, μια παρέα που κάθε φορά που η Ν.Δ. της καταλογίζει ευθύνες βρίσκει την ευκαιρία να διχάσει. Αυτή η εποχή τελείωσε.
Ζούμε σε μια άλλη εποχή. Στην εποχή που η αποδοχή ηγέτη, οράματος και πράξης είναι αλληλένδετα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας άνθρωπος με 2 ιδιότητες. Είναι άνθρωπος της εποχής του και άνθρωπος μπροστά από αυτήν.
Το γεγονός ότι η ηγεσία της παρατάξεως δεν έχει πέσει θύμα του άκρατου λαϊκισμού και της δήθεν μαγκιάς που προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μεταφέρει στο πολιτικό λόγο της χώρας, δίνει σε όλους μας το δικαίωμα να θεωρήσουμε, ότι η σταθερότητα της στάσης και η αντιμετώπιση του φαινομένου, μαρτυρά μια προσήλωση στον πολιτικό της λόγο, στο όραμά της, στο σχέδιό της και στον τρόπο υλοποίησης του Κυβερνητικού της προγράμματος που καθημερινά καταρτίζεται.
Η συνεχής επαφή με την κοινωνία, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς ασχολείται με τη Ν.Δ. και δεν κυβερνά τον τόπο, δείχνουν ότι το εκλογικό σώμα, έχει πλέον στραφεί σε έναν ηγέτη που φροντίζει πρώτα να γίνει αποδεχτός κατ' ουσίαν από το λαό. Αυτό φοβάται ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό που φοβάται έχει ήδη συμβεί.
Κανένας ηγέτης στο κόσμο δεν μπορεί να παραμείνει στο απυρόβλητο όταν με ψέμματα έχει κερδίσει ότι έχει κερδίσει. Θα έρθει ένα δυνατό τέλος για αυτόν. Το εκλογικό σώμα δεν είναι το εκλογικό σώμα του παρελθόντος. Σε καμία χώρα στην Ευρώπη. Πλέον έχουμε να κάνουμε με ένα απόλυτα ώριμο εκλογικό σώμα και μορφωμένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Διότι ο λόγος του είναι σταθερός. Ακέραιος. Σε αντίθεση με τον Κο. Τσίπρα, ο Πρόεδρος της Ν.Δ. απευθύνεται στο σύνολο της κοινωνίας. Ο Κος. Τσίπρας απεύθυνεται στα ακραία του στοιχεία. Διότι μόνο σε αυτά μπορεί πλέον να υπολογίζει για να κρατήσει ποσοστά.
Η διαφορά νοοτροπίας και πως η ηγεσία προσεγγίζεται από την Ν.Δ. είναι τέτοια που δεν επιτρέπει παρερμηνείες.
Καμία χώρα, οργανισμός, μια μικρή προσωπική - οικογενειακή επιχείρηση, δεν μπορεί να πάει μπροστά αν δεν απευθύνεται στο σύνολο του κόσμου.
Αυτό το έχει αντιληφθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, διότι όντας ο ίδιος όπως προανέφερα, άνθρωπος της εποχής του, και όχι του παρελθόντος που είναι ο Κος. Τσίπρας, και απορώ για αυτό διότι και ο Πρωθυπουργός είναι ένας νέος άνθρωπος, θα το κάνει πράξη και θα δώσει την δυνατότητα στο τόπο να πάει μπροστά.
Η ηγεσία του, έχει γίνει αποδεχτή από τους φίλους της παράταξης και από το σύνολο του οργανισμού. Έχοντας αυτή τη παρακαταθήκη στις πλάτες του, εφαρμόζει τον νόμο της αποδοχής.
Με το λαό. Μαζί. Για το αύριο. Για το μέλλον.
Αυτοδυναμία.