Φώτιος Μαυρόφτας
Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών
- Ευκαιρία
- Στρες
- Ηγεσία
- Πρότυπα εργασίας
- Δίκαιες αμοιβές
Αποτελέσματα έρευνας που έγινε σε 4 χώρες σε 10000 εργαζόμενους με σκοπό να ανακαλύψουν τι θεωρούν καλή δουλειά προέκυψαν τα εξής ως κάτωθι αποτελέσματα :
- Ισορροπία μεταξύ εργασίας και οικογένειας
- Εργασία που να την ευχαριστιέμαι
- Σιγουριά για το μέλλον
- Καλό μισθό
- Χαρούμενοι και φιλικοί άνθρωποι γύρω μου
Ο καθένας έχει πάντα κάτι να πει κάτι το αρνητικό για τη δουλειά του από καιρό σε καιρό.
Και με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης δημιουργούνται πολλά ερωτήματα.
1) Είμαστε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με ότι έχει επιλέξει ο καθένας να κάνει ως επάγγελμα? Το επέλεξε επειδή αρχικά του άρεσε? Το επέλεξε λόγω πίεσης της οικογένειας, όπως συμβαίνει στη χώρα μας, να αποφασίζουν δηλαδή άλλοι για εμάς, εκτός από εμάς τους ίδιους?
2) Από την εργασία μας, εισπράττουμε αυτά που δικαιούμαστε? Αμειβόμαστε δίκαια?
3) Νιώθουμε άγχος και πίεση?
4) Είμαστε σίγουροι ότι μετά από χρόνια εργασίας θα πάρουμε την ανταμοιβή της πολιτείας, δηλαδή μια αξιοπρεπέστατη σύνταξη?
5) Η πίεση από την δουλειά προκαλεί ανισορροπία στην οικογένεια εξαιτίας του γεγονότος ότι η πίεση δημιουργεί και εντάσεις και νεύρα? Το αξίζουμε αυτό να το ζούμε?
6) Έχουμε πρότυπα στο χώρο εργασίας μας έτσι ώστε να δίνουμε το καλύτερο εαυτό μας να τους φτάσουμε σε γνώσεις, σε μισθό κλπ? Ή όχι..? Και αν έχουμε είμαστε σίγουροι ότι θα πάρουμε προαγωγές...?
Ως ακολούθως, οι προτάσεις μου, προτάσεις που έχω να παρουσιάσω ως Πολιτευτής στο αναγνωστικό κοινό, που αν η Ν.Δ. εφόσον το επιθυμεί, μπορεί να της υιοθετήσει στο συντασσόμενο κυβερνητικό της έργο, στο τομέα εργασίας.
Είμαστε στον 21ο αιώνα. Ζούμε σε μια από τις πλέον επιχειρηματικές χώρες του κόσμου, και αυτό το μαρτυρούν το πόσα είχαμε το παρελθόν πετύχει. Και όσα βέβαια καλούμαστε να πετύχουμε ώστε να βάλουμε τη χώρα στις ράγες.
Η χώρα χρειάζεται μια νέα επιχειρηματική κουλτούρα. Μια κουλτούρα η οποία θα αγκαλιάζει τη πρωτοτυπία, την τεχνολογική επανάσταση, θα σέβεται και θα παρέχει τις σωστές αμοιβές, ώστε ο εργαζόμενος, που πλέον αυτή η έννοια έχει εκλείψει στο εξωτερικό, όλοι χαρακτηρίζουν τον εργαζόμενο ως μέλος ομάδας, να είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα καλό μέλλον για τον ίδιο και για την οικογένειά του.
Χρειαζόμαστε κτιριακές εγκαταστάσεις σύγχρονες, που το κράτος να χρηματοδοτήσει μέσω προγραμμάτων αν χρειαστεί, ώστε ακόμα και η ίδια η κτιριακή εγκατάσταση να μπορεί να προσφέρει ένα περιβάλλον όπου ο καθένας να χαίρεται να εργάζεται. Χρειαζόμαστε υποδομές, ώστε να μπορούμε να προσελκύσουμε εταιρίες από το εξωτερικό ώστε να εγκατασταθούν στη χώρα, παρέχοντας βέβαια ένα ανταγωνιστικό φορολογικό σύστημα για αυτές, ώστε να επενδύσουν σε ανθρώπινο δυναμικό μαζικά.
Χρειαζόμαστε ως χώρα το κίνητρο εκείνο όπου θα αναπτύξει την ασφάλεια της εργασίας, την δυνατότητα ισορροπίας μεταξύ οικογένειας και εργασίας, την μείωση του κακώς εννοούμενου άγχους, προτιμώ το άγχος να είναι μόνο δημιουργικό και όχι άγχος παραμονής ή όχι στην εργασία. Και πιο είναι το κίνητρο. Η ευκαιρία στον άνθρωπο να δημιουργήσει. Και η ευκαιρία αυτή είναι η εμπέδωση εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και επιχειρηματικότητας.
Χρειαζόμαστε σχολές. Σχολές επιχειρείν. Σχολές καινοτομίας. Σχολές που να αναπτύξουν το ηγείσθαι. Δεν χρειαζόμαστε ανθρώπινο δυναμικό με την κλασική έννοια του όρου. Χρειαζόμαστε ανθρώπους αποφασισμένους για την επιτυχία. Ώστε οι παράγοντες που επιδρούν αρνητικά στην εργασία, να εκλείψουν.
Χρειαζόμαστε ανάπτυξη. Και η ανάπτυξη δεν είναι μια απλή λέξη. Είναι η συνεχής προσπάθεια στο να υπάρχει κοινωνική ειρήνη. Εργασιακή ειρήνη. Μέλλον.
Δεν μπορούμε ως πολιτεία, να αφήσουμε τον επιχειρηματία να αντιμετωπίζεται ως εχθρός της, αλλά πρέπει να φροντίσουμε ώστε αυτός να είναι ο καλύτερος σύμμαχός της, διότι από αυτόν και από αυτόν, εξαρτάται ένα μέλλον ανθρώπων. Των δικών του ανθρώπων. Η ομάδα του. Πρέπει να φροντίσουμε για την ανάπτυξη μιας κουλτούρας. Διότι η χώρα αν σε κάτι πάσχει σε ότι αφορά την επιχειρηματικότητα, είναι ότι δεν δίνει τις ευκαιρίες στους ανθρώπους εκείνους που θέλουν και μπορούν να την πάνε ψηλά.
Το όνειρό μου, ο σκοπός μου, είναι μια κοινωνία σε πλήρη ειρήνη. Σε πλήρη ανάπτυξη. Σε μη ανεργία.