Αναμφίβολα, υπάρχει brain drain. Η φυγή ή «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain) είναι μια από τις χειρότερες μορφές «φορολογίας» που αναγκάζεται να πληρώσει ένας λαός κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Ας δούμε όμως τι ακριβώς φταίει για αυτό το γεγονός καθόλα δυσάρεστο.
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι επτά στους δέκα Έλληνες αποφοίτους επιθυμούν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, ενώ ένας στους δέκα ήδη ψάχνει για δουλειά σε άλλη χώρα ή προσπαθεί να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό για να αποκτήσει πρόσβαση σε άλλες αγορές εργασίας.
Για να σταματήσουμε αυτό το φαινόμενο χρειάζονται πολλές, γρήγορες, ουσιαστικές και ρηξικέλευθες προτάσεις.
Τι οικονομία έχουμε;
Μια οικονομία η οποία έχει έντονο το στοιχείο της γραφειοκρατίας. Μια οικονομία η οποία ενώ μέσω των πανεπιστημίων δημιουργεί αξιόλογα στελέχη, δεν έχει φροντίσει στην ανάπτυξη επιχειρήσεων ώστε όλο το εργατικό δυναμικό που αποφοιτά, να μπορεί να απορροφηθεί σε αυτές.
Μια οικονομία η οποία κυρίως βασίζεται στη παροχή υπηρεσίας και όχι σε παραγωγή αγαθών.
Μια οικονομία η οποία μέσω της υπερφορολόγησης των επιχειρήσεων οδηγεί σε μείωση επενδύσεων σε ανθρώπινο δυναμικό.
Και φυσικά μια οικονομία η οποία δίνει την εντύπωση ότι οι άνθρωποι που έχουν παραμείνει σε αυτήν (δεν έχουν μεταναστεύσει), τιμωρούνται με βαριά φορολογία επί των εισοδημάτων τους. Και φυσικά μια οικονομία η οποία κατόπιν αποφάσεων της Κυβέρνησης σε ασφαλιστικό, δεν μπορεί να στηρίξει τον πολίτη όταν θα τερματιστεί ο επαγγελματικός του βίος…
Άρα για πιο λόγο να μείνουν οι νέοι μας εδώ; Θα σκεφθεί κάποιος…
Οι νέοι στις αναπτυσσόμενες χώρες συνεχίζουν να υποφέρουν από τη φτώχεια που προέρχεται από τη μη τακτική απασχόληση και την έλλειψη επίσημης εργασιακής και κοινωνικής προστασίας.
Ας δούμε και άλλες αιτίες :
Ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
Υπάρχει;
Τα νοσοκομεία καταρρέουν, αυτό είναι γνωστό. Όσο και να θέλει η Κυβέρνηση δια των εκπροσώπων της να τονίζει το αντίθετο, η εικόνα του να αγοράζει κάποιος μόνος του υλικά για την περίθαλψή του είναι κατακριτέα και αποκρουστική..
Επομένως δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο χώρο της υγείας. Δεν υπάρχει αίσθημα ασφάλειας.
Επέκταση γνώσεων. Ενώ είμαστε η χώρα που γέννησε την παιδεία, την καλλιέργησε, δεν έχουμε δώσει την απαραίτητη σημασία στο να έρθουμε κοντά και να αγγίξουμε τις σύγχρονες τάσεις στο επιχειρείν. Επιμένουμε σε ένα μοντέλο παιδείας που είναι θεωρητικό και όχι πάντα πρακτικό..Οι νέοι θέλουν να εμπλουτίζουν τις γνώσεις σε σύγχρονες τάσεις της εποχής.
Αναξιοκρατία : Το 33,9% των νέων μεταναστεύει, επειδή δεν υπάρχει αξιοκρατία σε δημόσιο τομέα.
Μισθοί : Οι μισθοί δεν είναι αντάξιοι πτυχίων, μεταπτυχιακών τίτλων, διδακτορικών.
Ψυχολογικοί λόγοι : Δεν θέλουν να ζήσουν με κατάθλιψη βλέποντας να απομακρύνονται τα όνειρά τους για ζωή, για οικογένεια.
Είδαμε εν τάχει ορισμένες αιτίες που οι νέοι μας φεύγουν.
Τι κάνουμε για τους κρατήσουμε μέσα όμως και να είναι αυτοί η αιτία που θα αυξηθεί το Α.Ε.Π. της χώρας, διότι η φυγή ενισχύει Α.Ε.Π. των χωρών όπου πλέον ζουν και δραστηριοποιούνται.
Το να κάνεις το απλό περίπλοκο είναι ταυτόσημο με το να χάνεις χρόνο.
Γρήγορες κινήσεις – αποφάσεις.
1.Σύγχρονο σύστημα παιδείας, από το Γυμνάσιο ήδη επαφή με το επιχειρείν και σύγχρονες τάσεις.
2. Κατάργηση κάθε είδους γραφειοκρατίας για ανάπτυξη επιχειρήσεων σε τομείς βιομηχανίας, νέας τεχνολογίας.
3. Κίνητρα για δημιουργία Μ.Μ.Ε. ώστε να απορροφηθεί το νεανικό εργατικό δυναμικό της χώρας.
4. Δίκαιο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα.
5. Νομοθεσία που να επιτρέπει την δημιουργία πλούτου, να ευνοεί την αύξηση του Α.Ε.Π.
6, Η μισθολογική δαπάνη των επιχειρήσεων που θα απορροφούν επιστημονικό δυναμικό της χώρας να ενισχυθεί από ευνοϊκή φορολογική αντιμετώπιση.
7.Σύγχρονες νοσοκομειακές μονάδες.
Ο νέος πρέπει να έχει εμπιστοσύνη στο σύστημα υγείας της χώρας.
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες προτάσεις. Θεωρώ αυτές πολύ σημαντικές ωστόσο στην ιεραρχία αυτών.
Δεν πρέπει η παρούσα γενιά να αποκτήσει τον χαρακτηρισμό του απολογούμενου.. πρέπει να είναι η γενιά εκείνη η οποία θα παραδώσει στην επόμενη μια χώρα όπου να χαίρεσαι να εργάζεσαι και να προσφέρεις στους συνανθρώπους σου και στην ίδια ως προς την ευρύτερη ανάπτυξή της.
Ο διάλογος με τους νέους της κοινωνίας μας δεν πρέπει να είναι ένας στείρος διάλογος… «ναι σας ακούμε..».. όχι.. οι προτάσεις των νέων μας πρέπει να εφαρμοστούν.
Σε αυτά τα παιδιά θα παραδώσουμε τη χώρα. Σε αυτά τα παιδιά θα χρωστάμε το μέλλον της.
Και ποιος ευθύνεται…
Εδώ, και με αυτό θα κλείσω την ανάρτησή μου, θα έλεγα το εξής.
Η 8ετία 81-89, κατά την οποία ο Έλληνας ξέχασε να εργάζεται από την στιγμή που υπήρχε ένα δημόσιο που απορροφούσε τους πάντες, οδήγησε την οικονομία στο χείλος του γκρεμού, ειδοποιήσεις που πάντα η Ν.Δ. έκανε, ότι αυτές τις πολιτικές θα τις πληρώσουν ακριβά οι επόμενες γενιές.. είναι λάθος να δημιουργούμε μια τέτοια οικονομία.. τα λέγαμε κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει ότι δεν υπερασπιστήκαμε το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Αλήθειες επομένως χρειάζεται το τόπος για να πάει μπροστά.
Και η αλήθεια είναι η εξής :
Το κράτος φροντίζει για την οικονομία της χώρας και όχι η χώρα για την οικονομία του κράτους.. Αυτό θέλουν να δουν οι νέοι της χώρας μας…
Αν αυτό γίνει κατανοητό, τότε θα σταματήσουν οι «μεταναστευτικές ροές» των νέων.
Δεν είναι τυχαίο που ο Πρόεδρος της Ν.Δ. Κος. Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τους νέους ως άμεση προτεραιότητα.