Έντονα ζήσαμε τα τελευταία δυο χρόνια αυτό το φαινόμενο, ήρθε η στιγμή που θα πρέπει να το αναλύσουμε και να σας κοινοποιήσω γραπτώς την σημασία του. Η δημαγωγία είναι ένας προσβλητικός χαρακτηρισμός και δείχνει μια απαράδεκτη μορφή πολιτικής ηγεσίας.
Τα κριτήρια που προσδιορίζουν την δημαγωγία είναι τα εξής η πρόθεση και η ειλικρίνεια του ηγέτη, οι μέθοδοι με τις οποίες αποτείνεται στο κοινό του και οι συνέπειες που συνεπάγονται για τους πολίτες της χώρας οι εκκλήσεις και η ηγεσία του.
Η δημαγωγία έχει άμεση σχέση με το κύρος του προσώπου που εξαγγέλλει το πολιτικό πρόγραμμα – πρόγραμμα δράσης ( είδαμε όλοι μας πριν από δυο χρόνια ποιο ήταν αυτό ) και γνωρίζει σαφώς ότι είναι ανεφάρμοστο, σφαλερό και προσβλέπει σε πολιτική ή ακόμα και σε προσωπικά πλεονεκτήματα.
Ο πολιτικός που ασκεί δημαγωγία έχει ένα χαρακτηριστικό , επιδιώκει την υποστήριξη των πολιτών με τεχνάσματα απόσπασης προσοχής και σαφώς με απόπειρες συγκινησιακής διέγερσης.
Στην δημαγωγία όλα παρουσιάζονται απλά σε κάθε έκκληση προς την κοινωνία και αυτό συνεπάγεται ανειλικρίνεια στις εξαγγελίες.
Ο πολιτικός και η πολιτική που ασκείται μέσω δημαγωγίας περιορίζει δραστικά την ικανότητα του πολίτη να αντιληφθεί την πραγματική αιτία δυσφορίας του και να δει εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματά του.
Η χώρα μας έχει την μοναδική ευκαιρία να απαλλάξει την πολιτική από την δημαγωγία, και να προχωρήσει με βήμα αμιγώς δημοκρατικό με παρουσία ρεαλιστικών λύσεων και προτάσεων και αυτό γίνεται μέσω ενός ειλικρινούς ηγέτη που το μόνο στο οποίο αποσκοπεί είναι η πρόοδος και η επαναφορά της χώρας του σε ομαλή πορεία χωρίς να παραπλανά άλλο τον πολίτη.