Φώτιος Μαυρόφτας
Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών
Κάθε ημέρα με αυτή τη Κυβέρνηση, πλησιάζουμε σε κάτι στο οποίο εφόσον δεν υπήρχε η πληγή του λαϊκισμού, δεν θα είχαμε φτάσει.. Στην υποβάθμιση της αξίας της χώρας.
Η Κυβέρνηση πιάστηκε να προσπαθεί να τοποθετήσει στην διοίκηση του ΕΦΚΑ, του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας, έναν φίλο.... Ο οποίος στη Βουλή υπερασπίσθηκε την ηθική, ηθική όπως την εννοούν οι της Κυβέρνησης.
Υπάρχουν και άλλα γεγονότα. Η δήλωση Κατσίκη, θα μείνει στην ιστορία αυτού του τόπου. Αλλά στην ιστορία, στο κεφάλαιο εκείνο, όπου θα αναφέρονται όλα τα παραδείγματα αλλοίωσης του κράτους δικαίου. Προσπαθώ να βρω τι ακριβώς έκανε ο Κατσίκης. Σίγουρα το διαδίκτυο εκφράζει απόψεις όπως ότι μήπως ο Κατσίκης προετοιμάζει έμμεσα τη κοινή γνώμη για ανταλλαγή. Υπάρχουν απόψεις που λένε ότι ο Κατσίκης εν προκειμένω να καταφέρει να εισέλθει στη επομένη Βουλή, εφόσον βέβαια υπάρχουν οι ΑΝΕΛ, προσπάθησε συναισθηματικά να προσεγγίσει το εκλογικό σώμα, ως εν αγωνία για τα 2 παιδιά μας..
Ας μην γελιόμαστε. Ο Κατσίκης ανήκει στους ΑΝΕΛ. Και οι ΑΝΕΛ συνεργάζονται με τους ακραίους αριστερούς. Ως και αυτοί του ακραίου χώρου. Η δήλωση αυτή εντάσσεται μέσα στα πλαίσια προσπάθειας να θεωρηθεί ότι το κράτος δικαίου, είναι δικαίου όταν εμείς θέλουμε.. Αυτονόητο ότι η δήλωση προκάλεσε ζημιά και εξακολουθεί να προκαλεί, αφού μέχρι και τώρα δεν υπάρχει καμία αντίδραση από Καμμένο. Εφόσον οι ΑΝΕΛ είχαν ηθική, ο Κατσίκης θα ήταν ήδη εκτός. Η σιωπή όμως Τσίπρα - Καμμένου, είναι προβληματική, για να μην πω και άκρως ύποπτη.
Ως τι λειτούργησε ο Κατσίκης.
Δεν μπορεί τόση επιπολαιότητα. Δεν μπορεί να είσαι Βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων και να κινείσαι ενάντια στο κράτος δικαίου για το οποίο ζήτησες τη ψήφο των πολιτών για να το υπερασπίζεσαι..
Θα δούμε ως τι λειτούργησε. Η ιστορία με τους 2 στρατιωτικούς μας, έχει μέλλον. Μέλλον σύντομο κατά τον κ. Τζανακόπουλο, ο οποίος ως φίλος του Τσίπρα, αυτό είναι, θα απολογηθεί μαζί τον φίλο του για δηλώσεις πολλές αλλά και για αυτή την ιστορία. Ο κ. Τζανακόπουλος παίζει με τον πόνο 2 οικογενειών.
Αφήνουμε δε στη άκρη τα σχετικά με το είναι διμερές, τελικά δεν είναι διμερές και είναι διεθνές, γνώμη που άλλαξε μέσα σε 4 - 5 ημέρες αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Δεν σταματάει όμως εδώ η κατηφόρα της χώρας με αυτή την Κυβέρνηση. Σήμερα, ο εκπρόσωπος της παγκόσμιας ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, ζητεί την αποπομπή της χώρας μας. Το Ελληνικό Ποδόσφαιρο από την κατάκτηση του Euro 2004, στην παγκόσμια έξωση..
Η Κυβέρνηση δεν είναι αξιόπιστη.
Στο θέμα της ομιλίας Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, πιστεύω ορθά κάποιος μπορεί να αναζητήσει την ανακοίνωση της Ν.Δ. . Είναι ακριβώς όπως η ομιλία αυτή μπορεί να χαρακτηρισθεί και να σχολιαστεί.
Δεν ξέρω το λόγο, αλλά ο Τσίπρας κάνει ότι περνά από το χέρι του ώστε να γελοιοποιεί τον εαυτό του.
Σε απόγνωση άνθρωπος, που ξέρει ότι το τέλος του πολιτικά θα είναι οδυνηρό για αυτόν. Καταστροφικό για την Αριστερά. Μια ιδεολογία που έχει σβήσει εδώ και πολύ καιρό, αφού παγκοσμίως βρισκόμαστε στη φάση που οι Φιλελεύθερες πολιτικές και Δημοκρατίες κυριαρχούν.
Γιατί όμως τόση αποτυχία.
Θα μιλήσουμε σήμερα για την 3η αξία της Ηγεσίας. Η επιτυχία σε ένα επίπεδο, υπόσχεται επιτυχία και σε επόμενο επίπεδο.
Η χώρα είναι ένας οργανισμός, που μέσα σε αυτόν άνθρωποι, πολίτες, ζουν, κινούνται, σκέπτονται, εργάζονται, επενδύουν. Οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον μέσα από την διαχείριση της ημέρας τους.
Ο κάθε άνθρωπος, έχει υποχρέωση στον εαυτό του, την αναζήτηση εκείνου του κλίματος μέσα στο οποίο θα μπορεί να αναπτύσσει την πολιτική του κρίση ώστε αυτή να τον οδηγεί σε επιλογές που θα μπορούν να φέρουν πολιτικές τέτοιες που να διαμορφώνουν το αύριο.
Μιλάμε επομένως για αναπτυσσόμενους οργανισμούς.
Οι αναπτυσσόμενοι οργανισμοί έχουν κάτι που τους χαρακτηρίζει. Την αναζήτηση ανθρώπων που μπορούν να ηγηθούν και που με την ηγεσία τους, το επίπεδο συνεχώς να ανεβαίνει.
Για να αναπτυχθεί ένας οργανισμός, το πρώτο που κάνει είναι να συνειδητοποιήσει το που βρίσκεται.
Βρίσκεται χαμηλά; Στο μέσον; Είναι ψηλά και επιθυμεί ακόμα πιο ψηλά;
Για να υπάρχει αυτή η αξιολόγηση, χρειάζεται να υπάρχει μια ηγεσία που να ξέρει το που βρίσκεται τώρα. Το τι θέλει για το μετά.
Η ανάπτυξη είναι σαν μια σκάλα. Όταν πατάς σε ένα σκαλοπάτι, αμέσως βλέπεις το επόμενο.
Η φράση " Ποτέ δεν συνάντησα κάποιον εστιασμένο στο χθες που να είχε ένα καλύτερο αύριο ", είναι μια φράση που χαρακτηρίζει τη σημερινή Κυβέρνηση. Σίγουρα όχι όμως την επόμενη, την κυβέρνηση της Ν.Δ., την κυβέρνηση όλων των Ελλήνων με την Ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Θα ήταν σωστό να πούμε, ότι η Κυβέρνηση μιας χώρας χαρακτηρίζεται από τα λόγια της σε συνδυασμό με τις πράξεις της. Μια τέτοια Κυβέρνηση, που οι πράξεις της δεν εντοπίζονται στα λόγια της, δεν είναι μια ηγεσία που είναι ικανή να εγγυηθεί. Και δεν είναι, από την στιγμή που ηγεσία σημαίνει ευθύνη, εννοείται πως όχι ανευθυνότητα.
Αν επιζητούμε την Δημοκρατία στη χώρα μας, να ανεβαίνει επίπεδα ποιότητας της δημόσιας ζωής, δεν θα διστάσουμε να σκεφτούμε ότι τα επίπεδα αυτά καθορίζουν και το βαθμό δυσκολίας.
Ποιος όμως είναι αυτός που μπορεί το δύσκολο να το κάνει να φαίνεται εύκολο. Αυτός που καταλαβαίνει ότι οι ευθύνες είναι πάντα τρέχουσες ως προς τα μελλοντικά και όχι ευθύνες δικαιολογίας...
Αναζήτηση λοιπόν, στη σύγχρονη μορφή κοινωνίας, είναι ο στόχος της ανάδειξης ηγεσίας που μπορεί μέσα από την διαχείριση μικρών ευθυνών να είναι ικανή να διαχειριστεί και μεγάλες ευθύνες.
Ο Τσίπρας, διαπιστώθηκε ότι η μόνη του ευθύνη είναι να είναι υπεύθυνος ως προς το παρελθόν του. Συμπεριλαμβάνονται φυσικά και οι Υπουργοί του. Το παρελθόν διαχειρίζεται.
Όμως ένας οργανισμός που έχει μπει στη διαδικασία να ανακαλύψει το που βρίσκεται, δεν δέχεται μια τέτοια ηγεσία. Διαχείρισης παρελθόντος.
Η 3η αξία της ηγεσίας, είναι η αξία του να αναγνωρίζω τις ευθύνες, και έχοντας περάσει από θέσεις ευθύνης, να μπορώ γρήγορα να δω ότι η ηγεσία δεν είναι μόνο θέση.. είναι μια συνεχής κίνηση. Είναι δράση και όχι αντίδραση.
Ίσως οι κοινωνίες έχουν ήδη μπει σε μια άλλη φιλοσοφία. Είδαμε ότι η κυριαρχία της αριστερής σκέψης, ήταν για να μπορέσουν οι αριστεροί να εκμεταλλευτούν το κράτος, με το να το διαλύουν για να μπορούν να θεωρούνται οι ίδιοι χρήσιμοι ιδεολογικά. Βλέπουμε λοιπόν, ότι μια τέτοια ανεύθυνη, επικίνδυνη, ακραία φιλοσοφία που επιχειρήθηκε να μπολιάσει μια Δημοκρατική χώρα, οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα που δεν πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας σε αυτό.
Στη καταστροφική περίοδο Τσίπρα. Στη καταστροφική σύμπραξη 2 ακραίων.
Αν αναλογιστούμε και μπούμε στη ψυχή του όλου της Δημοκρατίας, ότι η ευθύνη είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής, από τη πιο μικρή έως τη πιο μεγάλη που μπορούμε να έχουμε, θα καταλήξουμε σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Θα αναφέρω εν τάχει 2.
Το πρώτο συμπέρασμα, είναι ότι η διάδοχη κατάσταση της ευθύνης, είναι η αποτελεσματικότητα της διαχείρισης της αμέσως προηγούμενης. Αποδεικνύεται το αν μπορείς ή όχι.
Το δεύτερο συμπέρασμα, και είναι συμπέρασμα άμεσα συνδεδεμένο με την 3η αξία της Ηγεσίας, μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι η Δημοκρατία είναι πολίτευμα της ώριμης σκέψης κατόπιν κρίσης βάση δεδομένων και όχι βάση προβλέψεων ή ευχών..
Η ευθύνη λοιπόν, είναι η Δημοκρατία.. και η Δημοκρατία είναι η ευθύνη.
Ως κοινωνία που αντιμετωπίζει συνεχόμενες προκλήσεις, προκλήσεις που έχουν να κάνουν με το μέλλον της μέσα στο διεθνές περιβάλλον, οφείλει να δει το που βρίσκεται. Είμαστε εκεί που θέλουμε; Δεν είμαστε; Είμαστε κοντά και πόσο; Ή είμαστε πάρα πολύ μακριά..
Η ανάδειξη ηγεσίας είναι ευθύνη. Αλλά η ευθύνη δίδεται σε άνθρωπο που έχει διαχειριστεί ήδη ευθύνες.
Είναι χρέος του πολίτη, η ανευθυνότητα να εκλείψει ώστε να μπορεί άφοβα να κινείται.
Η χώρα σε λίγο καιρό θα έχει εκλογές. Είναι οι εκλογες της ευθύνης της Δημοκρατίας για την Δημοκρατία της ευθύνης.
Η κοινωνία παρατηρεί. Και ήδη αγκαλιάζει την αναβίωση της Δημοκρατίας στα πλαίσια της 4ης γενιάς της.
Η ευθύνη ως η 3η αξία της Ηγεσίας, είναι καθοριστική αξία για το μέλλον. Η ευθύνη καθορίζει την πορεία.
Η χώρα με Πρωθυπουργό και Ηγέτη της, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα γνωρίσει τα επίπεδα εκείνα Δημοκρατίας που θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη της χώρας.
Αυτοδυναμία.