Φώτιος Μαυρόφτας
Πολιτευτής με την Ν.Δ. στην εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών
Νέοι. Το μέλλον της κάθε χώρας. Που συνυπάρχει με το παρόν της αλλά και με το παρελθόν της.
Νέοι. Το μέλλον της κάθε χώρας. Που συνυπάρχει με το παρόν της αλλά και με το παρελθόν της.
Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, οι νέοι γυρίζουν το πρόσωπό τους προς τη γενιά που προηγήθηκε. Με ερωτήσεις. Συνήθως αυτές οι ερωτήσεις έχουν να κάνουν με το τι πήγε λάθος και βιώνει μια χώρα μια δύσκολη κατάσταση, και τα αρνητικά τα υφίστανται άνθρωποι που δεν είχαν καμία συμμετοχή σε λάθη και παραλείψεις.
Θα ομολογούσαμε ότι μια τέτοια ερώτηση είναι πάρα πολύ δυσάρεστη και γεννά στο κάθε άνθρωπο μια πικρία. Και η πικρία που γεννά, έρχεται από το πως έβλεπε ο κάθε άνθρωπος το κράτος. Η συνειδητοποίηση ενός λάθος τρόπου; Ίσως αυτό θα ήταν κάτι που θα μπορούσε να ειπωθεί ως μια πρώτη σκέψη - αποτίμηση.
Οι νέοι, κάθε χώρας, είναι νέοι που ζουν σε κοινωνίες που οι παροχές τεχνολογίας είναι άφθονες. Ξεκινώντας από social media. Τα social media είναι ένα πεδίο γνωστοποίησης και διάδοσης τρόπου λειτουργίας των κοινωνιών, της κουλτούρας όπως επίσης είναι και πηγή μετάδοσης ειδήσεων, και δυσάρεστων αλλά και ευχάριστων. Ειδήσεις που έχουν να κάνουν με τι πρόοδος συνετελέσθη σε μια πόλη ή σε επίπεδο τεχνολογίας. Είναι ένα πεδίο που διαμορφώνει ένα τρόπο ζωής. Αυτό δεν πρέπει να το αφήσουμε στην άκρη.
Αντιλαμβανόμενος ο νέος το τι γίνεται στο κόσμο, αυτόματα αρχίζει να διαμορφώνει μια άποψη ή μια εικόνα αν θέλετε, του τι κοινωνία θα ήθελε να έχει ή το τι πολιτική ηγεσία θα ήθελε να έχει.
Και σε αυτό το σημείο, έρχεται ένα πολύ σημαντικό, σπουδαίο ερώτημα.
Τι θέλει ο νέος από τον πολιτικό. Και το πως καλείται να είναι ο πολιτικός του 21ου αιώνα.
Θα ξεκινούσα την αναφορά μου για το τι θέλει ο νέος από την πολιτική, ως εξής.
Δεν θέλει λόγια.
Αντίθετα. Θέλει στοχευμένες ενέργειες. Να ακούσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο. Και να μπορέσει μέσα από αυτό το σχέδιο να αντιληφθεί ότι παράγεται πολιτική μέλλοντος και όχι μια επανάληψη του παρελθόντος. Μην ξεχνάμε ότι η επαφή του νέου με το διαδίκτυο είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος που διαμορφώνει την όλη εικόνα που θα ήθελε να έχει.
Η πολιτική, καλείται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αύριο.
Ειδάλλως, εφόσον δεν καταφέρει να ανταποκριθεί, η αποστασιοποίηση των νέων και η εκμετάλλευση αυτών από λαϊκιστές και δημαγωγούς, θα είναι μια μόνιμη πραγματικότητα. Όμως εδώ, έρχεται η σύγχρονη αντίληψη της πολιτικής, που έρχεται και κάνει την εμφάνισή της στη χώρα μας.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος είναι φύσει πολιτικό ον. Συνδεδεμένο με την κοινωνική ζωή. Και ταγμένο στην ανάπτυξη. Η πολιτική του 21ου αιώνα, θα λέγαμε ότι κατά κάποιο τρόπο "επιστρέφει" στους αρχαίους φιλοσόφους. Και συγκεκριμένα στον Αριστοτέλη και στον μέγιστο όλων τον Σωκράτη.
Κοινωνία, χωρίς κοινωνική συνοχή, συμμετοχή των νέων στη διαμόρφωση πολιτικών για τη χώρα μέσα στην οποία ζουν, δεν μπορεί να υπάρξει.
Η σπουδάζουσα νεολαία, δεν μπορεί να αφήσει την τύχη της χώρας, σε ανθρώπους που επιλέγουν την μείωση της έννοιας ¨σπουδάζω". Η πολιτική δεν μπορεί να είναι μια έννοια μείωσης. Εφόσον αυτή τείνει στο να γίνει, έρχεται μοιραία μια άποψη να κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο. Όλοι ίδιοι είναι. Είναι μια κίνηση που προσπαθεί να δημιουργήσει μια τέτοια εικόνα. Αλλά όχι για να φανούν.. αυτοί που την εφαρμόζουν.. αλλά για να μειώσει αυτούς που δεν την εφαρμόζουν..
Γνωρίζουμε όμως, ότι οι σπουδές πληρώνονται από εμάς. Από τους φορολογούμενους πολίτες. Που με χρήματα δικά μας, συντηρούνται Πανεπιστήμια, σχολεία, δημοτικά, γυμνάσια. λύκεια.. Εμείς είμαστε που καλούμαστε να αξιοποιήσουμε τη νεολαία. Και όχι να αφήνουμε τη νεολαία έρμαιο στις διαθέσεις κάθε λαϊκιστή και δημαγωγού. Καλούμαστε να την εμπιστευτούμε. Να δώσουμε το βήμα εκείνο που χρειάζεται. Και θα έλεγα.. απαιτεί να έχει..
Η πολιτική είναι μια συνεχής επικοινωνία. Επικοινωνία μεταξύ πολιτών. Μεταξύ νέων σε ηλικία. Μεταξύ όλων. Μεταξύ εργαζομένων. Επιχειρηματιών. Μεταξύ όλων. Όλοι είναι πολίτες. Και όλοι αναζητούν το καλύτερο. Το βέλτιστο. Αναζητούν ιδέες. Προτάσεις. Και θέτουν στόχους. Όλοι οι πολίτες. Από τον πιο μικρό στόχο έως ένα μεγαλεπήβολο. Η πολιτική του 21ου αιώνα, σε ότι αφορά τους νέους αλλά και γενικότερα, είναι η πολιτική των στόχων και της συνομιλίας.
Είναι η ένταξη του πολίτη μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Και για αυτόν που ήδη είναι ενταγμένος, είναι η συνεχής ενεργητικότητά του.
Ως ένα συμπέρασμα, θα λέγαμε ότι η νέα κοινωνικό - οικονομική πραγματικότητα της κοινωνίας οδηγεί μοιραία στην εξέλιξη της πολιτικής. Και τι σημαίνει εξέλιξη. Η πλήρης επίγνωση ότι ο πολιτικός είναι πρωτίστως πολίτης. Αυτή η επίγνωση θα οδηγήσει τον νέο, στο να θελήσει να κάνει τα βήματα εκείνα διαμόρφωσης πολιτικής. Και όχι να είναι θεατής πολιτικών από λαϊκιστές και δημαγωγούς.
Η κάθε ενέργεια π.χ. της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, διώχνει τους νέους μακριά από την εξέλιξη της πολιτικής. Διώχνει δηλαδή την έννοια πολίτης, από τους νέους.
Ο πολιτικός σε αυτή τη χρονική περίοδο, έρχεται να θυμίσει ότι η Παιδεία είναι το βήμα, το σκαλοπάτι για να διαμορφώνεται η πολιτική. Κάτι που σημαίνει ότι, η Παιδεία και ο πολιτικός είναι συνώνυμες, ταυτόσημες έννοιες.
Ο πολιτικός του 21ου αιώνα λοιπόν, ο πολιτικός που θέλουν οι νέοι να βλέπουν, είναι..
Πολίτης
Όπως άλλωστε και οι νέοι μας.
Σας ευχαριστώ
Τι θέλει ο νέος από τον πολιτικό. Και το πως καλείται να είναι ο πολιτικός του 21ου αιώνα.
Θα ξεκινούσα την αναφορά μου για το τι θέλει ο νέος από την πολιτική, ως εξής.
Δεν θέλει λόγια.
Αντίθετα. Θέλει στοχευμένες ενέργειες. Να ακούσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο. Και να μπορέσει μέσα από αυτό το σχέδιο να αντιληφθεί ότι παράγεται πολιτική μέλλοντος και όχι μια επανάληψη του παρελθόντος. Μην ξεχνάμε ότι η επαφή του νέου με το διαδίκτυο είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος που διαμορφώνει την όλη εικόνα που θα ήθελε να έχει.
Η πολιτική, καλείται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αύριο.
Ειδάλλως, εφόσον δεν καταφέρει να ανταποκριθεί, η αποστασιοποίηση των νέων και η εκμετάλλευση αυτών από λαϊκιστές και δημαγωγούς, θα είναι μια μόνιμη πραγματικότητα. Όμως εδώ, έρχεται η σύγχρονη αντίληψη της πολιτικής, που έρχεται και κάνει την εμφάνισή της στη χώρα μας.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο άνθρωπος είναι φύσει πολιτικό ον. Συνδεδεμένο με την κοινωνική ζωή. Και ταγμένο στην ανάπτυξη. Η πολιτική του 21ου αιώνα, θα λέγαμε ότι κατά κάποιο τρόπο "επιστρέφει" στους αρχαίους φιλοσόφους. Και συγκεκριμένα στον Αριστοτέλη και στον μέγιστο όλων τον Σωκράτη.
Κοινωνία, χωρίς κοινωνική συνοχή, συμμετοχή των νέων στη διαμόρφωση πολιτικών για τη χώρα μέσα στην οποία ζουν, δεν μπορεί να υπάρξει.
Η σπουδάζουσα νεολαία, δεν μπορεί να αφήσει την τύχη της χώρας, σε ανθρώπους που επιλέγουν την μείωση της έννοιας ¨σπουδάζω". Η πολιτική δεν μπορεί να είναι μια έννοια μείωσης. Εφόσον αυτή τείνει στο να γίνει, έρχεται μοιραία μια άποψη να κυριαρχήσει στο δημόσιο λόγο. Όλοι ίδιοι είναι. Είναι μια κίνηση που προσπαθεί να δημιουργήσει μια τέτοια εικόνα. Αλλά όχι για να φανούν.. αυτοί που την εφαρμόζουν.. αλλά για να μειώσει αυτούς που δεν την εφαρμόζουν..
Γνωρίζουμε όμως, ότι οι σπουδές πληρώνονται από εμάς. Από τους φορολογούμενους πολίτες. Που με χρήματα δικά μας, συντηρούνται Πανεπιστήμια, σχολεία, δημοτικά, γυμνάσια. λύκεια.. Εμείς είμαστε που καλούμαστε να αξιοποιήσουμε τη νεολαία. Και όχι να αφήνουμε τη νεολαία έρμαιο στις διαθέσεις κάθε λαϊκιστή και δημαγωγού. Καλούμαστε να την εμπιστευτούμε. Να δώσουμε το βήμα εκείνο που χρειάζεται. Και θα έλεγα.. απαιτεί να έχει..
Η πολιτική είναι μια συνεχής επικοινωνία. Επικοινωνία μεταξύ πολιτών. Μεταξύ νέων σε ηλικία. Μεταξύ όλων. Μεταξύ εργαζομένων. Επιχειρηματιών. Μεταξύ όλων. Όλοι είναι πολίτες. Και όλοι αναζητούν το καλύτερο. Το βέλτιστο. Αναζητούν ιδέες. Προτάσεις. Και θέτουν στόχους. Όλοι οι πολίτες. Από τον πιο μικρό στόχο έως ένα μεγαλεπήβολο. Η πολιτική του 21ου αιώνα, σε ότι αφορά τους νέους αλλά και γενικότερα, είναι η πολιτική των στόχων και της συνομιλίας.
Είναι η ένταξη του πολίτη μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Και για αυτόν που ήδη είναι ενταγμένος, είναι η συνεχής ενεργητικότητά του.
Ως ένα συμπέρασμα, θα λέγαμε ότι η νέα κοινωνικό - οικονομική πραγματικότητα της κοινωνίας οδηγεί μοιραία στην εξέλιξη της πολιτικής. Και τι σημαίνει εξέλιξη. Η πλήρης επίγνωση ότι ο πολιτικός είναι πρωτίστως πολίτης. Αυτή η επίγνωση θα οδηγήσει τον νέο, στο να θελήσει να κάνει τα βήματα εκείνα διαμόρφωσης πολιτικής. Και όχι να είναι θεατής πολιτικών από λαϊκιστές και δημαγωγούς.
Η κάθε ενέργεια π.χ. της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, διώχνει τους νέους μακριά από την εξέλιξη της πολιτικής. Διώχνει δηλαδή την έννοια πολίτης, από τους νέους.
Ο πολιτικός σε αυτή τη χρονική περίοδο, έρχεται να θυμίσει ότι η Παιδεία είναι το βήμα, το σκαλοπάτι για να διαμορφώνεται η πολιτική. Κάτι που σημαίνει ότι, η Παιδεία και ο πολιτικός είναι συνώνυμες, ταυτόσημες έννοιες.
Ο πολιτικός του 21ου αιώνα λοιπόν, ο πολιτικός που θέλουν οι νέοι να βλέπουν, είναι..
Πολίτης
Όπως άλλωστε και οι νέοι μας.
Σας ευχαριστώ